Z założenia, Coachingu nie odwołuje się do przeszłości, to znaczy, że Coach niezwykle rzadko pyta o przeszłość i prosi klienta o powrót do wspomnień. Wynika to z założeń jakie leżą u podstaw procesu coachingu. Chodzi mianowicie o rozwiązywanie Problem ów, tudzież rozwój w czasie teraźniejszym oraz w przyszłości z wyraźnym wskazaniem na planowanie. Klient nie ma wpływu na  przeszłość, a dodatkowo to co pamięta jest często zniekształcone i wybiórcze, dlatego dużo ważniejsze są  odniesienia do teraźniejszości i przyszłości. Oczywiście, w wielu przypadkach źródeł dzisiejszych problemów należy doszukiwać się w przeszłości, jednakże na tym poziomie eksploracji świadomości, na jakim operuje Coachee w czasie sesji, analiza przeszłości nie jest konieczna. Tak rozumiana eksploracja przeszłości jest raczej domeną pewnych podejść psychoterapeutycznych. Coachowie nie mają takich kompetencji jak psychoterapeuci, dodatkowo zajmują się zupełnie innymi obszarami zmiany człowieka.

Istnieją pewne sytuacje kiedy warto, a nawet należy odnosić się do przeszłości. Momenty, kiedy jest to użyteczne i znacząco wpływa na zmianę i indywidualny rozwój klienta. Jest to potrzebne kiedy:

1. Klient eksploruje zasoby, to znaczy odszukuje w przeszłości sytuacje kiedy poradził sobie z podobnym wyzwaniem. Dzięki temu możliwe jest znalezienie sposobu rozwiązania także aktualnego problemu, czyli uzyskania zbliżonego efektu jak poprzednio. Pozwala to także na znaczące wzmocnienie klienta, czyli uzyskanie większej wiary w siebie.
2. Potrzebne jest wyłonienie skutecznej strategii działania. Czyli sekwencji pewnych działań dających pewien określony rezultat. Wyłonienie, analiza i wykorz Stanie w teraźniejszości konkretnej strategii zwiększa prawdopodobieństwo realizacji celów klienta.
3. Użyteczne jest zidentyfikowanie nieskutecznej strategii działania, tak, aby nanosząc poprawki klient mógł działać skuteczniej.

Często negatywnym efektem nieumiejętnego eksplorowania sytuacji z przeszłości przez początkujących coachów jest zmiana samopoczucia klienta, które utrudnia, lub wręcz uniemożliwia kontynuację sesji. Ma to miejsce w sytuacjach, kiedy coach jednym z pytań nieświadomie wywoła nieprzyjemne emocje, takie jak żal, smutek czy złość. Dlatego w większości sytuacji coachowie unikają kierowania uwagi klienta na przeszłość.