Można przyjąć kilka istotnych poziomów zmiany w Coachingu. Jednakże biorąc uwagę istotę tego procesu tutaj skoncentrujemy się na tej wynikającej z istoty samego coachingu.

A zatem, najczęściej wygląda to tak, że w pierwszej kolejności, w efekcie sesji coachingowych modyfikacji ulega sposób postrzegania rzeczywistości, czyli to jak postrzegane są na przykład Problem y, Wyzwania, ale także własne zasoby. W ślad za tym zmienia się często sposób myślenia o danej sprawie. To pierwszy poziom zmiany, który może, ale nie zawsze prowadzi do modyfikacji zachowań – co możemy potraktować jako drugi poziom zmiany.

Inny sposób postrzegania rzeczywistości jest możliwy głównie w czasie trwania sesji coachingowych, gdzie zachodzi bezpośrednia interakcja między coachem, a klientem, pojawiają się pytania, narzędzia, interwencje. Częściowo także podczas samodzielniej pracy Coachee pomiędzy sesjami.

Natomiast drugi poziom najczęściej jest efektem wykonywania zadań rozwojowych, oraz decyzji podjętych w efekcie pracy z coachem. Kiedy podczas samodzielnej pracy klient wciela w życie odkrycia z sesji wprowadzając je na poziom działań. A w konsekwencji, poprzez celowe powtarzanie tworzy z nich nowy Nawyk, zastępujący dotychczasowy, który uznaje za nieużyteczny.