Coaching  jako technika pracy z drugim człowiekiem z założenia nie daje możliwości doradzania klientowi. Wynika to z kilku przyczyn. Najważniejszą jest ta, iż doradzanie może osłabić Coachee w taki sposób, że nie będzie poszukiwał własnych rozwiązań, tylko czekał na kolejną tego typu interwencję coacha.

Drugim powodem jest rozmycie odpowiedzialności. Jeżeli pomysł na zmianę pochodzi od samego coacha, wtedy także (albo wyłącznie) Coach jest odpowiedzialny za efekty sesji, a czasami całego procesu.

Doradzanie może być postrzegane jako brak wiary w klienta. Podejmując się współpracy z klientem coach powinien wierzyć w to, iż ma on wszystkie potrzebne zasoby i potencjał do osiągnięcia swoich celów.  Jeśli coach dostarcza gotowych rozwiązań zaprzecza powyższej regule i może  powodować u samego klienta zmniejszenie wiary we własny potencjał..

Doradzając coach uniemożliwia klientowi znalezienie własnego sposobu na rozwój lub wyjście z trudnej sytuacji, co w przyszłości może przynieść skutek zatrzymania rozwoju, kiedy klient nie będzie miał możliwości skorz Stania z gotowego rozwiązania lub choćby sugestii kogoś kogo obdarzył autorytetem.

Innymi słowy doradzanie jest w pewnym sensie zaprzeczeniem idei coachingu.