W czasie sesji Coachingowych Coach przyjmuje pewną specyficzną postawę, którą możemy nazwać byciem „świadkiem”. Cała uwaga coacha skierowana jest na klienta, a także szeroko rozumiany proces zmiany. Coachee , o ile to możliwe poszerza swoje pole świadomości poprzez Wglądy i głębsze zrozumienie swoich motywów, coach pełni rolę aktywnego świadka. Jest obecny, ale jego zaangażowanie ogranicza się do współuczestniczenia w procesie zmiany w sposób możliwie zd Stansowany. Jest obecny  i  aktywnie uczestniczy w rozmowie, ale w rzeczywistości, na ile to możliwe zostawia klienta we własnym świecie. Pytania i interwencje coachingowe służą głównie samemu Coachee do nazywania procesów szukania skutecznych strategii czy odkrywania prawidłowości zarówno użytecznych jak i wymagających zmiany w sposobie myślenia.

Bycie świadkiem  przejawia się na wiele sposobów, na przykład poprzez unikanie w pytaniach, charakterystycznych dla rozmów towarzyskich,  wstępów typu: powiedz mi, jeśli dobrze zrozumiałem itp. Z założenia kierują one uwagę na coacha, a kluczowe jest tu samodzielne eksplorowanie przez klienta własnego świata. Innym sposobem bycia świadkiem jest nie wchodzenie w żadną ról w trójkącie dramatycznym, czyli obserwacja z metapozycji całego systemu.